سپیدرود
لغتنامه دهخدا
سپیدرود. [ س َ / س ِ ] (اِخ )رودخانه ای است از آذربایجان که بر دیلمان و گیلان گذرد. (برهان ) (آنندراج ). رودی است معروف مابین قزوین و گیلان . (رشیدی ). رودی است عظیم که میان گیلان ببُرَدو بدریای خزران افتد. (حدود العالم ) : و چون آن رود از این دیه بگذرد برودی دیگر پیوندد که آن را سپیدرود گویند. (سفرنامه ٔ ناصرخسرو ص 6). اندر سنه ٔ خمس و اربعمائه [ 405 هَ . ق . ] بدر حسنو را با خوشین مسعود کارزار افتاد بکنار سپیدرود. (مجمل التواریخ و القصص ص 401). بدر حسنو کشته شد بر جایی که آن را گوش خد خوانند بر کنار سپیدرود. (ایضاً ص 410).
این بحرسپیدجای ماندم
زآن سوی سپیدرود راندم .
این بحرسپیدجای ماندم
زآن سوی سپیدرود راندم .
تحفة العراقین (از شرفنامه ).