سپیدمی

سپیدمی . [ س َ / س ِ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) جوهر و عرق می است که چون مصعد شود سرخی آن بسپیدی تبدیل می یابد. (آنندراج ) (انجمن آرا) :
غم اگرت بِعِرْق و پی ، زردمیش حریف نی
ریز در آن سپیدمی ،اینْت گلاب عنبری .

مطلق رازی (از آنندراج و انجمن آرا).