سکالش گر

سکالش گر. [ س ِ ل ِگ َ ] (ص مرکب ) اندیشه مند. اندیشه کننده :
سکالش گری کو نصحیت شنید
در چاره را در کف آرد کلید.

نظامی (شرفنامه ص 174).

سکالش گریهای خاطرپسند
که از رهروان بازدارد گزند.

نظامی .