سکته ور

سکته ور. [ س َ ت َ / ت ِ وَ ] (ص مرکب ) آنکه عیب سکته داشته باشد وآن را به تازی سکوت خوانند. (آنندراج ) :
پای خردم ز سنگ جهال
اعرج شد و سکته ور شد اقوال .

درویش واله هروی (از آنندراج ).