سکران
لغت‌نامه دهخدا
سکران . [ س َ ] (ع ص ) مست . (دهار) (ترجمان القرآن )(منتهی الارب ) (مهذب الاسماء) (آنندراج ) :
مقعد صدقی نه ایوان دروغ
باده ٔ خاصی نه سکرانی ز دوغ .
- سکران طافح ؛ پر از شراب . (مهذب الاسماء).
- سکران ملطخ ؛ شوریده عقل . (مهذب الاسماء).
مقعد صدقی نه ایوان دروغ
باده ٔ خاصی نه سکرانی ز دوغ .
مولوی .
- سکران طافح ؛ پر از شراب . (مهذب الاسماء).
- سکران ملطخ ؛ شوریده عقل . (مهذب الاسماء).
