سگسار

سگسار. [ س َ ] (اِخ ) نام ولایتی است که سر مردم در آنجا مانند سر سگ و تن همچون آدمی باشد. (برهان ). || نام مردم آنجا (سگسار) [ سگستان ] هم هست . (برهان ). از: سک (سکا). رجوع کنید به [ سکستان ] + سار (= سر، پسوند) منسوب بقوم سکه ، سرزمین سکه . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ) :
ز بزگوش و سگسار و مازندران
کس آریم با گرزهای گران .

فردوسی .

بفرمود آئین کران تا کران
همه شهر سگسار و مازندران .

فردوسی .

سپاهی که سگسار خوانندشان
دلیران پیکار دانندشان .

اسدی .