سیاع

سیاع . [ س َ ] (ع اِ) درخت کندر یا درخت سست دیگر که بدرخت کندر ماند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || پیه که بر توشه دان مالند. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || کاه گل که بدان دیوار را اندایند. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). کاه گل . (مهذب الاسماء) (از غیاث اللغات ) (آنندراج ).