سیاه سال
لغتنامه دهخدا
سیاه سال . (اِ مرکب ) سالی که در آن امساک باران واقع شود. (آنندراج ). خشک سال . (غیاث اللغات ). سال بسی بی باران . (ناظم الاطباء) :
یک برگ سبز و یک گل سوری ببار نیست
در این سیاسال امید بهار نیست .
یک برگ سبز و یک گل سوری ببار نیست
در این سیاسال امید بهار نیست .
شیخ علینقی کمره ای (از آنندراج ).