سیحانلغتنامه دهخداسیحان . [ س َ ی َ ] (ع مص ) رفتن در زمین جهت عبادت . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). در زمین رفتن . (تاج المصادر بیهقی ). || روان شدن آب بر روی زمین . (از اقرب الموارد).
