ترجمه مقاله

سیران

لغت‌نامه دهخدا

سیران . [ س َ ] (ع مص ) سیر کردن . (غیاث ) (آنندراج ). سیر. گردش برای تفرج . (ناظم الاطباء) :
امتناع پیل از سیران بیت
با جد آن پیلبان و بانگ هیت .

مولوی .


چونکه نگذارد سگ آن بانگ سقم
من مهم سیران خود را کی هلم .

مولوی .


خانه ای را کش دریچه ست آن طرف
دارد از سیران یوسف این شرف .

مولوی .


گُه بود افتاده در ره یا حشیش
لایق سیران گاوی یا خریش .

مولوی .


|| رفتار نمودن . (غیاث ) (آنندراج ).
ترجمه مقاله