سیفی نیشابوری
لغت‌نامه دهخدا
سیفی نیشابوری . [ س َ فی ِ ن َ ] (اِخ ) عوفی در لباب الالباب او را یاد کرده و نویسد: تألیفی ساخته است بصد عشق نامه که عاشق به معشوق نویسد در معانی و احوال که میان عاشق و معشوق افتد در غایت لطف آمده است و مقبول فضلا و پسندیده ٔ اماثل است . از اوست :
ای کرده بی گناهی از دوستان کناره
از تست جور بر من وز دوستان نظاره .
ایضاً:
خبرت هست که تا دور فتادی ز برم
دل ز من دور فتاده ست و بجان در خطرم .
ایضاً:
طاقت هجر تو نمیدارم
روز و شب خون ز دیده می بارم .
رجوع به آتشکده ٔ آذر، مجمع الفصحاء و هفت اقلیم احمد رازی شود.
ای کرده بی گناهی از دوستان کناره
از تست جور بر من وز دوستان نظاره .
ایضاً:
خبرت هست که تا دور فتادی ز برم
دل ز من دور فتاده ست و بجان در خطرم .
ایضاً:
طاقت هجر تو نمیدارم
روز و شب خون ز دیده می بارم .
(از لباب الالباب ج 2 صص 159 - 160).
رجوع به آتشکده ٔ آذر، مجمع الفصحاء و هفت اقلیم احمد رازی شود.
