سیمین صولجان
لغت‌نامه دهخدا
سیمین صولجان . [ ص َ ل َ ] (اِ مرکب ) کنایه از هلال و ماه نو. (برهان ) (آنندراج ). ماه نو. (فرهنگ رشیدی ) :
تا شب است و ماه نو گویی که از گوی زمین
گرد بر گردون ز سیمین صولجان افشانده اند.
تا شب است و ماه نو گویی که از گوی زمین
گرد بر گردون ز سیمین صولجان افشانده اند.
خاقانی .
