سینا

سینا. (نف ) سوراخ کننده . (برهان ). مصحف سنبا. (صفت مشبهه از سنبیدن ) و «هویه سنبا» به معنی کتف سوراخ کن ، ذوالاکتاف ،لقب شاپور دوم است و پارسیان او را شاپور هویه سنبا خواندندی . (مجمل التواریخ و القصص ص 34) (از حاشیه ٔ برهان چ معین ). || (اِ) به لغت زند و پازندبه معنی سینه باشد که عربان صدر خوانند. (برهان ).