سینه دادن
لغتنامه دهخدا
سینه دادن . [ ن َ / ن ِ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از زور و قوت نمودن . (آنندراج ) :
گوشه گیران تن بزحمت بی محابا کی دهند
چون شناور سینه را در موج دریا کی دهند.
|| (اصطلاح بنایان ) جلو آمدن دیوار یا سقف .
گوشه گیران تن بزحمت بی محابا کی دهند
چون شناور سینه را در موج دریا کی دهند.
میرزا رضی دانش (از آنندراج ).
|| (اصطلاح بنایان ) جلو آمدن دیوار یا سقف .