سینه شوی
لغتنامه دهخدا
سینه شوی . [ ن َ / ن ِ ] (نف مرکب ) آنکه سینه ٔ خود را میشوید. (ناظم الاطباء). || پاک کننده ٔ سینه . تهی سازنده ٔ سینه و در بیت زیر مجازاً برون کننده از دل . دل از مهر کسی پاک کننده :
به قلب اندرون روسی کینه جوی
زمهر سکندر شده سینه شوی .
به قلب اندرون روسی کینه جوی
زمهر سکندر شده سینه شوی .
نظامی .