سیه چرده

سیه چرده . [ ی َه ْ چ َ / چ ِ / چ ُ دَ/ دِ ] (ص مرکب ) سیه رنگ چه چرده به معنی رنگ و لون باشد. (برهان ). سیاه رنگ . (ناظم الاطباء) :
قوی استخوانها و بینی بزرگ
سیه چرده گردی دلیر و سترگ .

فردوسی .

کی تواند سپیدچرده شدن
آنکه کرد ایزدش سیه چرده .

سنایی .

ز آفتاب وز مهتاب کرده جامه ٔ تو
به روز سرخ و سپید و بشب سیه چرده .

سوزنی .

آن سیه چرده که شیرینی عالم با اوست
چشم میگون لب خندان دل خرم با اوست .

حافظ.

رجوع به سیاه چرده شود.