شاخچه بستن
لغتنامه دهخدا
شاخچه بستن . [ چ َ / چ ِ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) تهمت و افترا. (آنندراج ). کنایه از تهمت بستن . (فرهنگ نظام ) :
هزار شاخچه بر خویش بسته ام طالب
اگر بغیر در افتم ببین چها بندم .
هزار شاخچه بر خویش بسته ام طالب
اگر بغیر در افتم ببین چها بندم .
طالب آملی (از آنندراج ).