شاخ آهو
لغت‌نامه دهخدا
شاخ آهو. [ خ ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بمعنی کمان تیراندازی باشد. (برهان قاطع). کنایه از کمان است . (آنندراج ) (غیاث ) (انجمن آرا) :
چو بر شاخ آهو کشد چرم گور
بدوزد سر مور بر پای مور.
- امثال :
برات بر شاخ آهو ؛ کنایه از وعده ٔ دروغ و مطلبی که حصول آن مقدور نباشد. (برهان قاطع) (انجمن آرا) (آنندراج ). نوید دادن در خیر یا شر. وعد و وعید. برات عاشقان بر شاخ آهو. (انجمن آرا) (آنندراج ) :
بنوعی خوشدلی رم کرده از عالم که پنداری
بط مینای می بر شاخ آهو آشیان دارد.
و رجوع به شاخ شود. || ظاهراً حلوایی است خشک و زودشکن . (یادداشت مؤلف ) :
شاخ آهو تو ندانی که چگونه شکند
هم بدانسان شکند شیر ژیان را دندان .
چو بر شاخ آهو کشد چرم گور
بدوزد سر مور بر پای مور.
نظامی (از انجمن آرا).
- امثال :
برات بر شاخ آهو ؛ کنایه از وعده ٔ دروغ و مطلبی که حصول آن مقدور نباشد. (برهان قاطع) (انجمن آرا) (آنندراج ). نوید دادن در خیر یا شر. وعد و وعید. برات عاشقان بر شاخ آهو. (انجمن آرا) (آنندراج ) :
بنوعی خوشدلی رم کرده از عالم که پنداری
بط مینای می بر شاخ آهو آشیان دارد.
محسن تأثیر (از آنندراج ).
و رجوع به شاخ شود. || ظاهراً حلوایی است خشک و زودشکن . (یادداشت مؤلف ) :
شاخ آهو تو ندانی که چگونه شکند
هم بدانسان شکند شیر ژیان را دندان .
فرخی .
