شاخ بستنلغتنامه دهخداشاخ بستن . [ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) (... کبوتر) هر دو بال را راست و موازی هم کردن رو بجانب بالا و ازهوا آهنگ فرودآمدن کردن کبوتر. (در لهجه ٔ قزوین ).
