شاخ پیوند
لغتنامه دهخدا
شاخ پیوند. [ خ ِ پَی / پِی وَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نهال پیوند و برگ پیوند. (آنندراج ) :
ز بس بیگانه ام از آشنایان
غریبم در وطن چون شاخ پیوند.
ز بس بیگانه ام از آشنایان
غریبم در وطن چون شاخ پیوند.
حاتم بیگ (از آنندراج ).