شادغرلغتنامه دهخداشادغر. [ غ َ ] (اِخ ) ولایتی است به ماوراءالنهر که ورای آن بیابانی است ریگستان ، کفار در آن مقام دارند و مردم آنجا اکثر جولاه باشند. (فرهنگ رشیدی ). مصحف شاوغر. رجوع به شاوغر شود.
