ترجمه مقاله

شادمانه

لغت‌نامه دهخدا

شادمانه .[ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) شاد. خوشحال . (فرهنگ نظام ). راضی . خشنود. شادان . بهج . مسرور :
در این گیتی سراسر گر بگردی
خردمندی نیابی شادمانه .

شهید بلخی .


تا بخانه برد زن را با دلام
شادمانه زن نشست و شادکام .

رودکی .


تو شادمانه و بدخواه تو ز انده و رنج
دریده پوست بتن بر چو مغز پسته سفال .

منجیک .


دلش شادمانه چو خرم بهار
تن آزاد از گردش روزگار.

فردوسی .


(عطارد دلالت کند بر) سلیم دلی ... شادمانه همت او بیشتر بزمان . (التفهیم چ جلال همائی ).
تو شادمانه و انکه بتو شادمانه نیست
چون مرغ برکشیده بتفسیده بابزن .

فرخی .


شادمانه من و یاران من از خدمت میر
هر یکی ساخته از خدمت او مال و خدم .

فرخی .


گر من امروز شادمانه نیم
شسته بادی بدست من قرآن .

فرخی .


کامران باش و شادمانه بزی
دشمنانت اسیر گرم و حزن .

فرخی .


بر آنچه داری در دست شادمانه مباش
وز آنچه از کف تو رفت از آن دریغ مخور.

ناصرخسرو.


چو نیک و بدش نیست باقی چه باشی
به نیک و بدش غمگن و شادمانه .

ناصرخسرو.


از آنگهی که قدم در جهان نهادستم
در این جهان قدم شادمانه ننهادم .

ادیب صابر.


درون بردندش از در شادمانه
بخلوتگاه آن شمع زمانه .

نظامی .


چون شوق تو هست خانه خیزم
خوش خسبم و شادمانه خیزم .

نظامی .


که بستان دلارام خود را بناز
ببر شادمانه سوی خانه باز.

نظامی .


درآمددوش و گفت ای غره ٔ خود
دلت غمگین و نفست شادمانه .

عطار.


حبر، حبور؛ شادمانه کردن . (ترجمان القرآن ). اشمات ؛ شادمانه کردن دشمن . (ترجمان القرآن ).
ترجمه مقاله