شادی بار
لغتنامه دهخدا
شادی بار. (نف مرکب ) نعت از شادی باریدن . شادی آور. مسرت انگیز :
به باغ رفتم تا خود چه حال پیش آید
که باد راحت پاش است و ابر شادی بار.
به باغ رفتم تا خود چه حال پیش آید
که باد راحت پاش است و ابر شادی بار.
عمادی (از سندبادنامه ، ص 136).
