شادی پذیرلغتنامه دهخداشادی پذیر. [ پ َ ] (نف مرکب ) نعت از شادی پذیرفتن . پذیرنده ٔ شادی : چو بربط هر که او شادی پذیر است ز درد گوشمالش ناگزیر است .نظامی (خسرو شیرین ص 415).
