شارعی

شارعی . [ رِ ] (اِخ ) مکنی به ابوالقاسم ، از حکمای اواخر قرن هفتم مقیم مصر و معاصر سلطان صلاح الدین ایوبی است . وی با کتب و آثار ابونصر فارابی آشنایی و الفت داشت . موفق الدین عبداللطیف البغدادی در مصر با وی ملاقات نمود و شیفته ٔ فضیلت و سیرت و قوت استدلال وی گردید. شارعی مدتی شب و روز در ملازمت این موفق الدین بود و در همین اوان به مرض ذات الجنب مبتلا شد. (از عیون الانباء ج 2 صص 205 - 207).