شاشبند
لغتنامه دهخدا
شاشبند. [ ب َ ] (نف مرکب ) که شاش را ببندد. || (اِ مرکب ) بندآمدگی بول در مثانه و راه خروج نیافتن آن . بیماریی که بسبب آن بول در مثانه بماندو راه بیرون آمدن نیابد. (از فرهنگ نظام ذیل شاشبندشدن ). احتباس بول . حبس البول . حُبسَه اُسرُالبَول .
