شاشه دانلغتنامه دهخداشاشه دان . [ش َ / ش ِ ] (اِ مرکب ) شاشدان . آبدان . مثانه . || گلدان و ظرفی که درآن شاش کنند. (ناظم الاطباء). رجوع به شاشدان شود.
