شاغوله

شاغوله . [ ل َ / ل ِ ] (اِ) شمله ٔ دستار باشد. (فرهنگ جهانگیری ). بر وزن و معنی شاشوله است که عِلاقه و شمله ٔ دستار باشد. (برهان قاطع). طره ٔ دستارکه از عمامه بیاویزند. (انجمن آرای ناصری ) (آنندراج ). شمله و عِلاقه ٔ دستار. (ناظم الاطباء) :
شاغوله ٔ دستار تو اینجا نخرند
دستار نگهدار و برو بر سر پیچ .

ابن یمین (از فرهنگ جهانگیری ).