شالباف

شالباف . (نف مرکب ) بافنده ٔ شال . آنکه شال بافد. جولاهه که شال بافد. (یادداشت مؤلف ) :
نه از شال بافان این روزگارم
که کلغر ندانند باز از بریشم .

نزاری قهستانی .

تا بکی کبر و چند خواهی لاف
که منم شالباف سنگین باف .

حکیم قاسم کرمانی (خارستان ).

ای بسا شالباف و تیغنورد
که فلک در بسیط خاک نورد.

(خارستان ).