شامس

شامس . [ م ِ ] (ع ص ) اسب توسن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). ج ، شوامس و شُمُس . (اقرب الموارد). || مرد تندخو. (از اقرب الموارد). || روز آفتابی : الشامس من الایام ؛ ذوالشمس . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). روزگرم آفتابی . (از تاج العروس ). || جید شامس ؛ گردن که از گوهر درخشندگی کند. (از متن اللغة).