شامگاهان

شامگاهان . (اِ مرکب ، ق مرکب ) مرکب از شام باضافه ٔ گاه و آن بمعنی هنگام شام . گاه آغازیدن شب و سپری شدن روز. رجوع به «آن » در این لغت نامه شود :
بامدادان بر چکک ، چون چاشتگاهان بر شخج
نیمروزان بر لبینا، شامگاهان بر دنه .

منوچهری .

چونانکه همی بامداد روشن
تاریک شود وقت شامگاهان .

ناصرخسرو.

آتشی راکه همه روزه کند روزه بلند
شامگاهان به یکی لحظه کند پست فقاع .

سوزنی .