شانه نهادن
لغتنامه دهخدا
شانه نهادن . [ ن َ / ن ِ، ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) رجوع به شانه در آب نهادن شود :
صبا چون بزلفش نهد شانه ای
در آید بزنجیر دیوانه ای .
ز زلف موج تا بیرون برد تاب
دم ماهی نهاده شانه در آب .
صبا چون بزلفش نهد شانه ای
در آید بزنجیر دیوانه ای .
طغرا مشهدی (از ارمغان آصفی ).
ز زلف موج تا بیرون برد تاب
دم ماهی نهاده شانه در آب .
سلیم تهرانی (از ارمغان آصفی ).