شانه کش
لغتنامه دهخدا
شانه کش . [ ن َ / ن ِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) بمعنی شانه زن باشد. رجوع شود به شانه زن :
من و تو شانه کش زلف ناله های همیم
بیا بجایزه ٔ هم دهان هم بوسیم .
من و تو شانه کش زلف ناله های همیم
بیا بجایزه ٔ هم دهان هم بوسیم .
طالب آملی (از بهار عجم ).