شاهدپرستلغتنامه دهخداشاهدپرست . [ هَِ پ َ رَ ] (نف مرکب ) پرستنده ٔ شاهد. که زیبا و خوب روی را پرستد. جمال پرست .زیباپرست . عاشق و دلبسته ٔ بمعشوق . (ناظم الاطباء).
