شاهزن
لغتنامه دهخدا
شاهزن . [ زَ ] (اِ مرکب ) مرکب از:شاه + زن ، مقابل مرد. بمعنی زن شاه . ملکه . شهبانو. (از ناظم الاطباء) (از فرهنگ شاهنامه ). || زن شجاع و دلیر. زن ممتاز در میان زنان :
بدو گفت رودابه کای شاهزن
سزای ستایش بهر انجمن .
بدو گفت رودابه کای شاهزن
سزای ستایش بهر انجمن .
فردوسی .