شاهگاملغتنامه دهخداشاهگام . (اِ مرکب )قدم شاهوار. (از ناظم الاطباء). || گام خوش . (ناظم الاطباء). || اسب خوش راه . (ناظم الاطباء). || یک قسم قدم مخصوص مر اسب را. (ناظم الاطباء). اما این معانی در جای دیگر دیده نشد.
