شاه بسه
لغتنامه دهخدا
شاه بسه . [ ب ُ س َ / س ِ ] (اِ مرکب ) دوایی است که به عربی آن را اکلیل الملک خوانند. (برهان ) (شمس اللغات ) (از رشیدی ) (از جهانگیری ) (از آنندراج ). بمعنی اسپرک و اکلیل الملک .(منتهی الارب ). رجوع به شاه افسر و اکلیل الملک شود.