شاه کار

شاه کار. (اِ مرکب ) شاکار. کار بزرگ . (برهان قاطع). || کار بی مزد باشد که مردم را بزور بر آن دارند. (فرهنگ سروری ). بمعنی بیگار است که کار فرمودن بی مزد باشد یعنی مردم را کار فرمایند و اجرت و مزد وی ندهند. (برهان قاطع). || فریب و دغای عظیم و با لفظ زدن بظرافت فریب دادن . (آنندراج ) (بهار عجم ) (فرهنگ نظام ). رجوع به شاکار شود.