شاه گیر
لغتنامه دهخدا
شاه گیر. (نف مرکب ) گیرنده و اسیرکننده ٔ پادشاه . (ناظم الاطباء) :
گر او را کمندی بود ماه گیر
مرا هم کمندی بود شاه گیر.
|| (ن مف مرکب ) که شاه او را گرفته باشد.
گر او را کمندی بود ماه گیر
مرا هم کمندی بود شاه گیر.
نظامی .
|| (ن مف مرکب ) که شاه او را گرفته باشد.