شاگارلغتنامه دهخداشاگار. (اِخ ) قصبه ای است در میان شهر بسطام و دامغان که مخصوصاً برای شاه در آنجا زراعت میکرده اند ومعنی آن کشت شاه بوده و از شاهد صادق نقل شده . (آنندراج ). اما ظاهراً شاگار مبدل و مخفف شاه کار باشد.
