شایشلغتنامه دهخداشایش . [ ی ِ ] (اِمص ) اسم مصدر از شایستن . توانایی و قدرت ومجال و امکان . (ناظم الاطباء). بمعنی امکان است که جایز بودن و دست دادن و ممکن گشتن باشد و این لغت از فرهنگ دساتیر نقل شده است . (آنندراج ) (انجمن آرا).
