شبرذاةلغتنامه دهخداشبرذاة. [ ش َ ب َ ] (ع ص ) ناقه ٔ تیزرو. مؤنث شبرذی . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد)(از محیط المحیط). ماده شتر تیزرو. (ناظم الاطباء).
