شبستان فروزلغتنامه دهخداشبستان فروز. [ ش َ ب ِ ف ُ ] (نف مرکب ) که شبستان روشن و فروزان سازد. که روشنی بخش شبستان گردد. || (اِ مرکب ) چراغهائی که در شبستان جهت روشنایی و زینت میگذارند. (ناظم الاطباء).
