شبطباطلغتنامه دهخداشبطباط. [ ش َ ب ِ ] (معرب ، اِ) به معنی بطباط است که سرخ مرد باشد و آن گیاهی است به سیاهی مایل و به عربی عصی الراعی خوانند و خون شکم ببندد. (برهان ) (از ناظم الاطباء). رجوع به سرخ مرد شود.
