شبلی

شبلی . [ ش ِ ] (اِخ ) محمدبن عبداﷲ الشبلی السابقی دمشقی طرابلسی حنفی ، ملقب به بدرالدین ابوالبقاء. فقیه ، محدث ، مورخ ، ادیب ، قاضی . در دمشق به سال 712 هَ . ق . بدنیا آمد و به قاهره اقامت گزید و مسند قضاء را در طرابلس شام به عهده گرفت و در همان شهر در سال 769 هَ . ق . درگذشت . از آثار اوست : محاسن الوسائل الی معرفةالاوائل . زهوالبدیع فی زهرالربیع، کتاب فی آداب الحمام ، تثقیف الالسنة لتعریف الازمنة. (از معجم المؤلفین ج 10 ص 219) (از اعلام زرکلی ج 3 ص 112).