شب تجلی
لغتنامه دهخدا
شب تجلی . [ ش َ ب ِ ت َ ج َل ْ لی ] (اِخ ) شبی که موسی (ع ) را در وادی ایمن انوار الهی به مشاهده رسید. (آنندراج ) :
کمال دانش او خود ز شرح مستغنی است
به ماهتاب چه حاجت ، شب تجلی را.
کمال دانش او خود ز شرح مستغنی است
به ماهتاب چه حاجت ، شب تجلی را.
ظهیر فاریابی .