شب کن

شب کن . [ ش َ ک ُ ] (نف مرکب ) شبیخون زننده و به عهده گیرنده ٔ حمله و تاخت وتاز در شب . (از ناظم الاطباء).
- شب کن زدن ؛ سفر کردن در شب و راه پیمودن در شب . (ناظم اطلاطباء).
|| (اِ مرکب ) فلق و صبح . || چرغد و قسمی از سوسک . (ناظم الاطباء).