شتاب آوردن

شتاب آوردن . [ ش ِ وَ دَ ] (مص مرکب ) شتافتن . شتابیدن . به تعجیل رفتن . عجله کردن :
چو آهو و خرگوش یابد عقاب
نیارد به دراج و تیهو شتاب .

اسدی .

بباید رفت روزی چند از این پیش
شتاب آوردن و بردن سر خویش .

نظامی

شه از مستی شتاب آورد بر شیر
به یکتا پیرهن بی درع و شمشیر.

نظامی .