شترپای
لغتنامه دهخدا
شترپای . [ ش ُ ت ُ] (ص مرکب ) که پایی چون پای شتر دارد. ضخم و بی اندام . رجوع به شترپا شود. || (اِ مرکب ) پای شتر. رجل الجمل . شپیل . شترپا. گیاهی باشد که برگ آن به کف پای شتر ماند. (برهان ). گل آفتاب گردان . || کاکوتی . سعتر. و رجوع به اشترپا و شترپا شود.
