شجغ

شجغ. [ ش َ ] (ع مص ) سبک برداشتن ستور دست و پا را در رفتن ، و الصواب بالعین (شجع). (از منتهی الارب ). تند برداشتن دابه چهار دست و پای خود را. (از اقرب الموارد).